Mam 17 lat i czuję nagłe napady złości,ale nie typu jak ktoś mnie obrazi czy popchnie,ale jak widzę

Napady złości ograniczone do konkretnej sytuacji mogą mieć związek z Pani wcześniejszymi doświadczeniami w relacjach z innymi (rodziną, o której Pani wspomina?). Najważniejsze wydaje się poznanie przyczyny, skąd bierze się w Pani taka reakcja emocjonalna. Złość jest często reakcją na przekraczanie granic. Być może Pani granice prywatności są w jakiś sposób przekraczane przez innych i wykształciła Pani taki sposób chronienia siebie przed zranieniem. Warto byłoby o tym porozmawiać z psychologiem na indywidualnej konsultacji: wspólnie poszukać przyczyn i sposobów by poradzić sobie z tą trudnością, pomóc Pani odpowiednio stawiać granice i realizować swoje potrzeby. Jeśli ma Pani poczucie, że coś niewłaściwego dzieje się w Pani relacji z rodziną, może Pani porozmawiać o tym z psychologiem szkolnym i uzyskać wsparcie. Pozdrawiam serdecznie.

Rozumiem, że odczuwasz trudności związane z nagłymi napadami złości, szczególnie w sytuacjach, gdy inni ludzie dotykają lub przeglądają Twoje rzeczy. To uczucie może być frustrujące i trudne do zrozumienia zarówno dla Ciebie, jak i dla Twojej rodziny. Ważne jest aby rozpoznać co konkretnie wyzwala złość i nauczyć się ją wyrażać w sposób dobry dla ciebie i rodziny.
Zastanów się, dlaczego takie sytuacje wywołują u Ciebie złość. Może to być związane z potrzebą prywatności, poczuciem braku kontroli lub strachem przed utratą czegoś ważnego. Zrozumienie przyczyny może pomóc Ci lepiej zarządzać swoimi reakcjami.

Zwracaj uwagę na to, kiedy zaczynasz odczuwać złość. Świadomość pierwszych oznak (np. przyspieszone bicie serca, napięcie mięśni) może pomóc Ci zareagować zanim emocje staną się zbyt silne.

Pomocne będzie opanowanie technik radzenia sobie ze złością, takich jak:
1. Głębokie oddychanie - kiedy czujesz, że złość narasta, spróbuj głęboko i powoli oddychać. Skupienie się na oddechu może pomóc Ci się uspokoić i odzyskać kontrolę nad emocjami.

2. Liczenie do 10 - prosta technika, ale często skuteczna. Liczenie do 10 (lub więcej, jeśli potrzeba) przed reakcją daje Ci chwilę na ochłonięcie.

3. Przerwa. Jeśli to możliwe, odejdź na chwilę od sytuacji, która wywołuje złość. Czasem wystarczy kilka minut w innym miejscu, aby się uspokoić.

4. I najważniejsze - wyrażanie emocji. Emocje nie znikną, będziesz je odczuwać. Znajdź sposób na bezpieczne wyrażenie swojej złości. Może to być rozmowa z kimś zaufanym, pisanie w dzienniku, rysowanie lub ćwiczenia fizyczne.

Spróbuj spokojnie porozmawiać z rodziną o swoich uczuciach. Wyjaśnij, dlaczego dotykanie Twoich rzeczy jest dla Ciebie trudne. Może to pomóc im lepiej zrozumieć Twoją perspektywę i wspólnie znaleźć rozwiązania.
Jasno komunikuj swoje granice dotyczące prywatności. Możesz poprosić rodzinę o szanowanie Twoich rzeczy i przestrzeni osobistej. Warto ustalić, które przedmioty są dla Ciebie szczególnie ważne i wymagają większej ochrony.

Jeśli czujesz, że złość jest trudna do opanowania i wpływa na Twoje codzienne życie, warto rozważyć rozmowę z psychologiem lub terapeutą. Profesjonalne wsparcie może pomóc Ci lepiej zrozumieć i zarządzać swoimi emocjami.
Złość jest naturalną emocją, której doświadczają wszyscy ludzie. Ważne jest, aby nie obwiniać się za swoje uczucia, ale pracować nad tym, jak na nie reagujesz.Bądź dla siebie łagodna i wyrozumiała. Każdy ma prawo do swojej przestrzeni i granic.

Praca nad radzeniem sobie ze złością to proces, który wymaga czasu i praktyki. Znalezienie odpowiednich strategii i narzędzi pomoże Ci lepiej zarządzać swoimi emocjami i poprawić relacje z innymi.

Cześć, rozumiem, że to dla Ciebie trudne. Napady złości mogą być naprawdę męczące, zwłaszcza kiedy inni nie rozumieją, co czujesz. To naturalne, że masz swoje granice i nie lubisz, gdy ktoś narusza Twoją prywatność, przeglądając Twoje rzeczy.

Spróbuj porozmawiać z rodziną o swoich uczuciach. Powiedz im, że to dla Ciebie ważne, aby szanowali Twoje granice i nie tykali Twoich rzeczy bez pytania. Możesz powiedzieć coś w stylu: "Kiedy ktoś przegląda moje rzeczy, czuję się bardzo sfrustrowana i zła. Czy moglibyśmy ustalić, że najpierw mnie zapytacie, zanim coś weźmiecie?"

Jeśli napady złości są dla Ciebie trudne do opanowania, warto też pomyśleć o technikach radzenia sobie ze stresem. Może to być głębokie oddychanie, liczenie do dziesięciu, czy krótkie spacery, gdy czujesz, że złość narasta.

Pamiętaj, że masz prawo do swoich granic i nikt nie powinien ich przekraczać bez Twojej zgody. Jeśli chcesz więcej porozmawiać na ten temat lub potrzebujesz wsparcia, możemy umówić się na darmową sesję online. Trzymaj się!

Myślę, że złość w przypadku kiedy ktoś przekracza twoje granice poprzez popychanie czy naruszanie twojej prywatności jest jak najbardziej naturalną i zdrową reakcją. Złość pozwala nam o siebie zadbać, chronić nas i informuje, że to co widzimy wymaga reakcji. Pytanie jak odczuwasz te napady złości? Czy to fala nagłych emocji, które dusisz w sobie? A może trzaskasz drzwiami i podnosisz głos na kogoś, kto tą złość wywołał? Złość można wyrażać na wiele sposobów, pytanie w jaki sposób ty to robisz i czy sposób w który to robisz Ci służy? Czy ta złość pomaga Ci zareagować w sposób, w który chcesz, czy może wręcz przeciwnie? To wszystko jest do zbadania, jeśli chcesz mogę Ci przy tym towarzyszyć, a jeśli nie chcesz to może po prostu warto się nad tym zastanowić. Życzę wszystkiego dobrego ;)

Rozumiem, że nagłe napady złości mogą być dla Pani trudne. To, co Pani opisuje, może być związane z poczuciem naruszenia prywatności i granic osobistych. Warto porozmawiać z psychologiem, który pomoże zrozumieć źródło tych emocji i nauczy technik radzenia sobie z nimi. Proszę spróbować również wyjaśnić rodzinie, jak się Pani czuje, aby mogli lepiej zrozumieć Pani reakcje. Ważne jest, aby znaleźć wsparcie i zrozumienie w otoczeniu. Pozdrawiam

Dzień dobry,

Dziękuję za Twoją wiadomość. To, że odczuwasz złość, gdy ktoś przegląda Twoje rzeczy bez pytania, jest zupełnie adekwatną reakcją. Takie sytuacje mogą być interpretowane jako przekraczanie granic, a Twoja złość to sygnał, że Twoje osobiste granice zostały naruszone. Wszyscy mamy prawo do tego, aby nasza przestrzeń osobista i nasze rzeczy były szanowane. Przeglądanie czyichś rzeczy bez zgody to brak poszanowania tej granicy.

Zdarza się, że w rodzinach panuje przekonanie, że dla utrzymania pozornej harmonii lepiej tolerować pewne zachowania, nawet jeśli są one raniące. Członkowie rodziny, którzy stają w obronie swoich granic, mogą spotykać się z krytyką, tak jak Ty, kiedy Twoja rodzina mówi, że jesteś "samolubna". Może to wskazywać na pewien wzorzec w Twojej rodzinie, który warto byłoby zbadać z pomocą psychologa.

Z tego, co piszesz, słyszę też, że pojawia się u Ciebie poczucie winy, gdy reagujesz złością. To coś, co warto by było omówić podczas pracy z psychologiem, ponieważ złość sama w sobie nie jest czymś złym – jest zdrową reakcją na nieakceptowalne zachowanie. W terapii można nauczyć się lepiej rozumieć swoje emocje i wyrażać je w sposób, który nie sprawia, że czujesz się winna.

Jeśli potrzebujesz wsparcia, zachęcam Cię do rozmowy z psychologiem, który pomoże Ci lepiej zrozumieć swoje emocje i sytuację rodzinną.

Pozdrawiam serdecznie, Laura Matwiejczyk