Spotykam się z kobietą która kocham z wzajemnością ale odpycham ją swoim zachowaniem gdyż wymyślam i

Witam. Bezsenne noce i brak apetytu mogą być objawami depresji i radziłabym udać się z nimi do lekarza psychiatry. W kwestii problemu relacyjnego i trudnością z bliska relacja rekomendowałaby wizytę u psychoterapeuty. Angelika Urban, pozdrawiam

Dzień dobry,
objawy, o których Pan pisze mogą być efektem stresu,napięcia, myśli o trudnościach w relacji. Być może rozmowa z terapeutą pozwoliłaby Panu dojść do przyczyn tego stanu rzeczy ( czy jest to wyłącznie kwestia napięć w relacjach czy np. natarczywych myśli dotyczących relacji).
Pozdrawiam,
Natalia Szymańska

Opisywane przez Pana objawy mogą wynikać ze stresu lub rozwijającego się zaburzenia lękowego. Niekiedy reagujemy odsuwaniem od siebie najbliższych nam osób broniąc się w ten sposób przed nadmiernymi bodźcami emocjonalnymi, z którymi nasz mózg nie umie sobie poradzić. Na początek sugerowałbym wizytę u psychologa i zrobienie porządnej diagnostyki. Specjalista z całą pewnością będzie umiał powiedzieć Panu, czy terapia będzie wystarczającym rozwiązaniem, czy też będzie niezbędna konsultacja psychiatryczna i wdrożenie farmakoterapii.
Pozdrawiam
Szymon Niemiec

Warto udać się do psychoterapeuty, który pomoże Panu odpowiedzieć na pytanie dotyczące przyczyny opisywanych objawów. Prawidłowa diagnoza jest niezbędna do podjęcia odpowiednich działań, służących poprawie funkcjonowania. Opisywane objawy niewątpliwie są dla Pana uciążliwe, dlatego nie należy tego bagatelizować.

Dzień dobry,

Budując związek z drugą osobą ważna jest świadomość tego z czym wchodzimy w relację, co dajemy, co chcielibyśmy otrzymać oraz na czym nam zależy.

Wygląda na to, że poprzez rozmyślanie nad różnymi scenariuszami zdarzeń związanych z Państwa relacją, stara się Pan w pewien sposób skontrolować zachowania Partnerki i swoje obawy z tym związane. Możliwe, że przyczyną jest lęk lub jego rozwijająca się forma, natomiast dopiero rozmowa ze specjalistą, może dać odpowiedzi związane ze źródłem przeżywanych przez Pana trudności.

Pierwszym krokiem mogłaby być rozmowa z psychologiem oraz możliwe dalsze kroki w kierunku terapeutycznym.

Serdecznie pozdrawiam,
Jakub Rataj

Witam, widzę, że sytuacja jest dość trudna. Zachęcam do kontaktu ze specjalistą, psychologiem lub terapeutą, aby szerzej omówić ten problem. Pozdrawiam serdecznie

Lęk przed bliskością i potrzeba bycia blisko to dwie przeciwstawne potrzeby, które walczą między sobą w myślach i odczuciach osób z lękowym stylem przywiązania. Styl przywiązania to sposób przeżywania relacji z innymi, który jest wypadkową naszych pierwszych kontaktów z rodzicem/ opiekunem. Wtedy, kiedy ta relacja koi i jest bezpieczna - uczy nas śmiało odkrywać świat i być z innymi. Nie boimy się ani bycia w kontakcie, ani poza kontaktem. Czasem niestety dzieje się też tak, że relacja z rodzicem jest niestabilna, mało przewidywalna, a przez to mało bezpieczna. Styl przywiązania, który rodzi taka relacja, jest pełen głodu miłości i lęku przed byciem blisko.
Przewidywanie scenariuszy może być związane z potrzebą przewidywania tego, co będzie i zabezpieczenia się przed ewentualnymi trudnościami. Polecam skorzystać ze wsparcia terapeuty i pochylić się nad istotą swoich trudności. Ten lęk jest o czymś, a życie we dwoje może nieść ze sobą mnóstwo satysfakcji. Warto być przy sobie, by móc być też przy kimś i z kimś.

Zachęcam do wizyty u psychologa, który pomoże w podjęciu niezbędnych kroków w celu poprawy jakości życia oraz relacji, a także w rozwoju umiejętności radzenia się ze stresem i lękiem. Zachęcam do znalezienia psychologa w Twojej okolicy, aby uzyskać profesjonalną pomoc i wsparcie :)