Zaburzenia lękowe związane z despotyczną przeszłością, jak sobie poradzić?

Witam serdecznie.
Lęk jest normalną emocją daną nam przez naturę, z jednej strony jest ona potrzebna i adaptacyjna, jednak w nadmiarze utrudnia życie. Pisze Pan, że ma silne zaburzenia lękowe, czy korzystał Pan z pomocy psychologa lub psychiatry który postawił taką diagnozę? Po informacjach podanych przez Pana (poczucie bezradności, urazy psychiczne związane z relacją z ojcem) trudno jednoznacznie ocenić czy cierpi Pan na zaburzenia lękowe czy problem tkwi gdzie indziej. Ponieważ sama bezradność nie pozwala na postawienie takiej diagnozy, a zwolnienie z pracy naturalnie może wiązać się ze stresem i dyskomfortem psychicznym. Jest wiele rodzai zaburzeń lękowych ich uogólniona postać charakteryzują się między innymi, poczuciem napięcia i niepokoju, drażliwością, nadpobudliwością, problemem ze snem, koncentracją, lękiem o przyszłe wydarzenia często niesprecyzowane, pojawiają się również dolegliwości z ciała takie jak pocenie, zawroty głowy, przyspieszone bicie serca, duszności, ból lub ucisk w klatce piersiowej, objawy te mogą również maskować depresję. Warto by skonsultował się Pan ze specjalistą psychologiem lub psychiatrą w celu diagnozy i doprecyzowania przyczyn i wzorców Pana problemów, leczenie jest uzależnione od rodzajów zaburzeń. Czasem włącza się leczenie farmakologiczne, a czasem skuteczna okazuje się być sama psychoterapia.
Pozdrawiam,
Aneta Tyma

Witam,
niestety w obecnej sytuacji, kiedy czuje Pan, że zaburzenia lękowe zaczynają mieć wpływ na Pana życie, plany, zaczynają przeszkadzać, powinien Pan zgłosić się na konsultację do psychoterapeuty, zapewne rozpocząć terapie i być może również zgłosić się do lekarza psychiatry. Wszystko zależy od tego jak silne ma Pan objawy lękowe i czy konieczna byłaby czy też nie farmakoterapia. Niestety z uwagi na doświadczenia z dzieciństwa, despotycznego ojca, może Pan mieć problem z niezależnością, samodzielnością, podejmowaniem decyzji. Warto byłoby popracować nad swoim poczuciem wartości, i być może innymi obszarami Pana funkcjonowania, które zapewne stałyby się wyraziste po konsultacji psychoterapeutycznej w gabinecie, gdzie psycholog przeprowadziłby wywiad. Warto poczytać sobie o nurtach w jakich pracują terapeuci, wybrać dla siebie najbardziej przystępny i umówić się na wizytę.
Pozdrawiam A. Pacia

Zaburzeniami lękowymi określane jest dość szerokie spektrum objawów. Podstawowym jest zawsze lęk, jednak objawy towarzyszące i jego źródło mogą się nieco różnić. Wśród zaburzeń lękowych wyróżnić można fobie, zespoły lęku panicznego, zespoły lęku uogólnionego, pourazowe zaburzenia stresowe, a także zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne. Zdarza się, iż zaburzeniom lękowym towarzyszą objawy depresji.
W zależności od formy zaburzenia lękowego, istnieją odmienne sposoby radzenia sobie z nim – leczenia. Inne metody i techniki leczenia stosuje się w przypadku fobii, inne w przypadku zaburzeń obseyjno-kompulsynych, czy lęku uogólnionego. Ważna jest też świadoma i nieświadoma przyczyna powstania zaburzeń.
Kiedy pisze Pan o „zaburzeniach lękowych związanych z despotyczną przeszłością”i poczuciu bezradności, prawdopodobnie mamy do czynienia z zespołem lęku uogólnionego z komponentą depresyjną. W leczeniu istotne jest dookreślenie przeszłości i posiadanych doświadczeń.
Jedną z form radzenia sobie z zaburzeniami lękowymi jest psychoterapia. W zależności od rodzaju zaburzeń dostępna jest psychoterapia indywidualna, bądź grupowa, prowadzona najczęściej w podejściu poznawczo-behawioralnym, humanistyczno-egzystencjalnym, ericksonowskim, czy systemowym. Czasami istnieje potrzeba włączenia farmakoterapii, co ustala lekarz psychiatrii.
Dobry psychoterapeuta podpowie Panu w trakcje spotkania konsultacyjnego, jaki rodzaj terapii jest najkorzystniejszy i czy warto odbyć konsultację z psychiatrą.

Z traumatycznymi przeżyciami z dzieciństwa trudno jest poradzić sobie samemu. Jak sam Pan zauważył, mają one wpływ na Pana dorosłe życie i powodują lęki i brak poczucia kontroli. Aby to zmienić potrzebna jest praca nad sobą przy wsparciu specjalisty. Dlatego zachęcam do wizyty u psychoterapeuty, z którym będzie Pan mógł omówić swoje problemy i który zaproponuje terapię odpowiednią dla Pana. Taką wizytę można umówić prywatnie lub przez NFZ, choć zwykle ta druga opcja wiąże się z dłuższym oczekiwaniem.
Pozdrawiam serdecznie, Katarzyna Bilnik-Barańska.

Witam,
Pisze Pan o wielu urazach psychicznych i despotycznym, kontrolującym ojcu. Dziś czuje pan przyzwyczajenie do tamtych urazów, pojawiają się silne lęki, bezradność. Te tematy się łączą, kontrola ojca zapewne wpłynęła na dzisiejsze radzenie sobie i poczucie wpływu. Tą sytuację można zmienić i cieszę się, że Pan tego chce - lepszego radzenia sobie ze światem i życiem. Silne lęki na pewno mają wpływ na pracę. Polecam udać się do psychoterapeuty, skonsultować czy jest potrzebne wparcie psychiatry. Psychoterapia umożliwia zmianę prowadzącą do lepszego radzenia sobie a psychiatra może zapisać Panu leki zmniejszające lęki aby mógł Pan spokojniej funkcjonować. Może Pan skorzystać z publicznej lub prywatnej pomocy psychoterapeuty i psychiatry.
Pozdrawiam i trzymam kciuki za Pana drogę do zmiany.
Agnieszka Złotowska

Dzień dobry,
Jeśli chodzi o definicje lęku to widzę, że inni specjaliści wytłumaczyli Panu na czym ono dokładnie polega. Niestety przy tak niewielkiej ilości informacji nie chce opowiadać Panu ogólników co robić. Ze swojej strony zachęcałbym do spotkania z psychologiem i opowiedzenia szczegółowo o swojej sytuacji problemach. Myślę, że byłby to dobry pierwszy krok do poprawy jakości swojego życia. Wiem, że objawy zaburzeń lękowych potrafią przeszkadzać w codziennych podstawowych czynnościach. Podczas terapii w nurcie poznawczo-behawioralnym, który reprezentuję, staramy się na początku poprawić funkcjonowanie na tu i teraz aby zmniejszyć dyskomfort. Dopiero po zmniejszeniu tego ciężaru jesteśmy w stanie przyjrzeć się przeszłości i poszukać przyczyn zaburzenia. Gdyby miał Pan jakiekolwiek pytania zachęcam do dalszego kontaktu. Pozdrawiam

Warto rozważyć psychoterapię. Pomimo wielu różnych strategii radzenia sobie jakie mamy do dyspozycji często nie są one wystarczające i należy wówczas sięgnąć po pomoc z zewnątrz, żeby się uporać z różnymi trudnościami. Pisze Pan, że ma Pan za sobą wiele urazów psychicznych, warto się im przyjrzeć w procesie psychoterapii, tak, aby nie wpływały na obecne życie. Mimo, iż działo się to dawno temu, niekiedy powstaje wrażenie, że nas to już nie dotyczy, że sobie z tym poradziliśmy - niestety, często jest to błędne przekonanie, gdyż nieprzepracowane traumy, nieprzeżyte emocje kiedyś w końcu wracają i powodują, że życie nie układa się tak, jakbyśmy tego oczekiwali. Zachęcam zatem do kontaktu z psychoterapeutą.