mgr Urszula Wegenke-Roszak

Pani już na pierwszej wizycie po moim zwierzeniu się że nie mam siły robić nic i nic nie sprawia mi przyjemności stwierdziła że upodabniam się do własnej matki i wszystko to kwestia lenistwa. Czułam się strasznie po tej wizycie.

Wizyta odbyła się w lutym 2020 roku, kiedy zmagałam się z załamaniem nerwowym. Kiedy zaczęłam opowiadać psycholog, że mam słabą samoocenę usłyszałam, żebym poszła na siłownię. Nie polecam.

mgr Urszula Wegenke-Roszak

Długo zastanawiałam się nad odpowiedzią. Niestety symbol M nic mi nie mówi po 3 latach.
Nie sądzę abym udzieliła porady w stylu " Idź na siłownie" Jest to zbyt banalne i nie przystające do mojego wieloletniego doświadczenia i wykształcenia.

Świetna i skuteczna ekspertka. Polecam.
Nic dodać nic ująć.

Odwiedziłem gabinet Pani Urszuli po blisko 1,5 rocznej przerwie. Bardzo miłym zaskoczeniem było, że Pani Urszula pamiętała mnie jako pacjenta jak i mój przypadek. Ja zwykle spotkałem się z profesjonalizmem i wyrozumiałością. Mogę szczerze polecić Panią Urszulę wszystkim szukającym prawdziwej pomocy w trudnych życiowych sytuacjach.

mgr Urszula Wegenke-Roszak

Serdecznie dziękuję za taką pozytywną opinię. Zawsze każda sprawia mi radość i podnosi wiarę we własne możliwości

Pani Urszula dokładnie wysłuchała mojej opowieści, następnie (po 3 spotkaniach) zwróciła uwagę na błędy które popełniłem i pomogła mi w zrozumieniu przyczyny. Zaproponowała również obszary nad mogę pracować by stać się lepszy.
Bardzo się cieszę, że do niej trafiłem.

Zapominanie imienia, szczegółów poprzedniej wizyty, dziwne wnioski - a to że pewnie chciałabym mieć kogoś bliskiego (a przecież powinna pamiętać, że jestem w stałym, szczęśliwym związku) albo insynuowanie że pragnę dzieci. Totalny brak profesjonalizmu. Opinię dodaję sporo po czasie, nie mogłam kompletnie przetrawić tych kilku wizyt

mgr Urszula Wegenke-Roszak

Nie wiem skąd ta przykra opinia na pewno bardzo dawna bo dopiero wróciłam po długim urlopie. Aż niemożliwe że to o mnie w obliczu innych opinii

Zaczęłam chodzić do Pani Uli na początku maja. Pierwsze wizyty były raczej odstraszające, właściwie opinie przeczytane na ZnanyLekarz.pl potwierdzały się. Początkowo musiałam powtarzać się co do sytuacji i opowiadać kilka razy to samo. Gabinet ogólnie ok, bo Pani Ula dba żeby nie było czuć ze jest się przez ścianę z dentysta. Jeśli ktoś nie lubi lub boi się dentystów to lepiej niech od razu odpuści, bo przedsionek jest wspólny z dentysta.
Generalnie przychodziłam przez prawie 4 miesiące licząc, że Pani Ula pomoże mi uporać się z żałobą po Mamie i z moimi codziennymi problemami głównie związanymi z przepracowaniem i przenoszeniem pracy do domu. Wielokrotnie Pani Ula wskazywała, że uważa ze nie mam wsparcia męża i chyba dlatego pod koniec sierpnia zaprosiła go na spotkanie. To co się zadziało podczas wspólnego spotkania to była jakaś totalna pomyłka. Pani Ula później tłumaczyła mi ze była zmęczona i przeprasza, bo nie wie jak doszło do takiego przebiegu rozmowy. Generalnie od początku spotkania Pani Ula była mocno uprzedzona i atakująca mojego męża. Po wielu dziwnych atakach i stwierdzeniach wysnuła bardzo dziwne wnioski. To spotkanie było niekonstruktywne i nieprofesjonalne. Tydzień później przyszłam sama i Pani Urszula miała NOWE wnioski na mój temat. Naprawdę nie trzeba długo ze mną rozmawiać, żeby wiedzieć ze jestem pracoholikiem, nie mam odrobiny asertywności i mam przerost ambicji, a do tego jestem w żałobie po Mamie, która była mi bardzo bliska. Pani Urszula doszła do tego po prawie czterech miesiącach cotygodniowych spotkań, dodając że ona nie wie jak mi pomóc, nie zna klucza do mnie, że ja nie chce przyjąć pomocy. A przecież przyszłam do niej bo wołam o pomoc. Podsumowaliśmy spotkanie moim stwierdzeniem, że „jestem przypadkiem beznadziejnym”. Obie uznałyśmy , że dalsze spotkania nie mają sensu skoro nie ma dla mnie już szans.
Trochę to smutne, bo poszłam do psychologa (psychoterapeuty) z otwartą głową, szczerze mówiąc co czuje i co przeżywam. Niestety przez cały czas spotkań nie dostałam nawet małych narzędzi do pracy nad sobą, a na koniec okazało się ze jestem tak fatalna ze nie da się mnie naprawić. Zanim znowu rozpatrzę pomoc psychologa będę musiała to 10 razy przemyśleć. Pani Ula niestety zraziła mnie do psychologów na jakis czas. Nie polecam.

Po pierwszej wizycie, mimo nieprzyjaznego otoczenia (gabinet dość prowizoryczny) byłam względnie zadowolona i chciałam kontynuować leczenie. Niestety okazało się, że nieprowadzenie przez Psycholog notatek, skutkowało tym, iż na drugiej oraz trzeciej wizycie musiałam powtarzać te same wątki. Dodatkowo trzecią wizytę mgr Wegenke-Roszak zaczęła pytaniem „Pani na pierwszą wizytę, tak?” Oczywiście nie uważam, żeby był to karygodny błąd, zapomnieć twarzy człowieka po 2 spotkaniach. Jednak poczułam się tym dotknięta, i nieufna, wobec osoby, która miała przepracować ze mną moje problemy.
Mgr ma dużą wiedzę, wyciągnęłam ciekawe spostrzeżenia po tych spotkaniach. Jednak przeważyła krytyka moich ambicji (zdaje się, że pójścia na studia artystyczne sprawia, ze czuje sie wybitną jednostką zdolniejszą i ważniejszą od innych) , mylenie mojego imienia, długie pauzy w rozmowie i pochopne komentarze.
Może dla kogoś współpraca okaże się trafna, jednak dla mnie było to wydanie dużych pieniędzy w błoto.

mgr Urszula Wegenke-Roszak

Dziękuję za pozytywne słowa. Przepraszam za niską czasami pamięć. Obecnie przyjmuje w bardzo przytulnym gabinecie przy ul Sokoła 9/11

Zdecydowałam się na terapię u Pani Uli ponad rok temu i była to najlepsza decyzja w moim życiu. Pani Ula to profesjonalistka, z otwartym umysłem i sercem. Pomaga mi spojrzeć na moje problemy z innej niż dotychczas strony, jest wyrozumiałym i cierpliwym słuchaczem. Do tego elastyczna jeśli chodzi o terminy spotkań. Zawsze mogę liczyć na jej szczerą opinię, która motywuje mnie do działania i pozytywnej zmiany. Z całego serca polecam wszystkim, którzy potrzebują wsparcia psychologicznego

mgr Urszula Wegenke-Roszak

Bardzo dziękuję Pani Magdo. Oby nasze spotkania zmieniły Pani myślenie i pozytywnie zaowocowaly

Zdecydowanie nie polecam. Namówiłam mojego partnera na terapię, poszłam z nim, ponieważ, jak się domyślałam wejdę po jakimś czasie do gabinetu. Spotkałam się m.in. z: Zapominaniem imienia klienta. Brak profesjonalizmu. Nietrafną interpretacja mojego wieku. Mówieniem do dorosłego człowieka "lalko" i tłumaczenie się, że to miało być zdrobnienie. Brak wyczucia. Poczułam, że zostałam oceniona bardzo powierzchownie i stereotypowo. Po 5 minutach rozmowy na temat konfliktu pomiędzy mną, a moim partnerem, zostałam zapytała, dlaczego nie zakończę z nim relacji, w moim odczuciu w dosyć nieprzyjemny sposób. Empatii oraz zrozumienia nie odczułam ze strony specjalisty. Wysłuchana też się nie poczułam. I tu chciałabym podkreślić różnice między przytakiwaniem, a zrozumieniem czy wysłuchaniem. Poszlam z parterem po narzędzia jak radzić sobie w konfliktach oraz zrozumieć schematy zachowań. Zamiast tego byłam moralizowana i przede wszystkim oceniana. Zdecydowałam się sama opuścić gabinet i do niego nigdy nie wrócić. Mimo, że formalnie nie byłam pacjentką, rozważaliśmy z początku terapię dla par u tej Pani, którą wykluczyliśmy po wizycie i tym jak zostałam potraktowana. Specjalista w moim odczuciu okazał się stronniczy.
Nie warto się poddawać, tylko szukać dalej specjalisty.