Zespół ZnanyLekarz
Tomografia komputerowa klatki piersiowej jest znacznie dokładniejsza niż rentgen czy USG tego obszaru, a zarazem szybsza i tańsza niż rezonans magnetyczny.
Tomografia komputerowa to badanie pozwalające zajrzeć w głąb ludzkiego ciała na podobnej zasadzie co rentgen, jednak o wiele bardziej dokładne. Wyjątkowo dobrze zaś nadaje się do obrazowania struktur w obrębie klatki piersiowej - przede wszystkim płuc, kości czy serca i naczyń krwionośnych - zwłaszcza wtedy, gdy zachodzi potrzeba szybkiego postawienia precyzyjnej diagnozy. Dlaczego? O tym piszemy niżej.
Z tekstu dowiesz się też m. in.:
Aby dogłębnie zbadać przestrzeń pomiędzy szyją a przeponą, oprócz tomografii i rentgena wykonać można jeszcze zasadniczo USG klatki piersiowej lub rezonans magnetyczny tego obszaru. Fale ultradźwiękowe wykorzystywane w tej pierwszej metodzie znacznie lepiej niż promieniowanie rentgenowskie radzą sobie z ukazywaniem tkanek miękkich. Problemem jest już jednak tkanka kostna (świetnie uwidoczniona w RTG), a także stanowiące dla fal poważną przeszkodę gazy, które wypełniają np. płuca.
Rezonans magnetyczny to z kolei badanie bezpieczniejsze, ale zarazem droższe, trwające znacznie dłużej i w dodatku też gorzej radzące sobie z obrazowaniem płuc niż tomografia czy rentgen. Pozostają więc dwie ostatnie techniki. O ile jednak podczas zwykłego RTG klatki piersiowej wykonuje się najwyżej parę prześwietleń, o tyle tomograf robi ich całą serię, pod różnymi kątami i w różnych płaszczyznach. Następnie zaawansowane oprogramowanie komputerowe (stąd druga część nazwy badania) analizuje zdjęcia oraz nakłada je na siebie, tworząc dwu-, a nawet trójwymiarowe obrazy.
Tomografię często więc wykonuje się wtedy, gdy rentgen nie przyniesie jednoznacznych wyników. Jest ona też badaniem pierwszego wyboru w nagłych wypadkach, np. kiedy pacjent trafia na szpitalny oddział ratunkowy z poważnymi obrażeniami i trzeba szybko sprawdzić, w jakim stanie są jego żebra i znajdujące się pod nimi narządy. Wśród pozostałych wskazań do tomografii komputerowej - zwanej też skrótowo TK lub CT, od angielskich słów „computed tomography” - wymienić można chociażby chęć:
W tym ostatnim przypadku wykonuje się tzw. tomografię angio klatki piersiowej. Inne odmiany badania owego rejonu to:
Tomografia angio wymaga podania pacjentowi środka cieniującego, tj. specjalnej substancji poprawiającej widoczność ukazywanych struktur, a określanej również mianem środka kontrastowego lub skrótowo: kontrastu. Na marginesie warto zaznaczyć, że tomografia z kontrastem ma także wiele innych zastosowań.
Czekasz na badanie w ramach NFZ?
Zobacz, gdzie można zrobić je szybciej! Porównaj ceny placówek w Twojej okolicy i poznaj opinie pacjentów. Przekonaj się, ile to tak naprawdę kosztuje.
Sprawdź terminy: Tomografia klatki piersiowej
Nie trać zdrowia na kolejki!
Im szybciej wdrożone leczenie, tym większe szanse na sukces!
Właściwą metodę zawsze dobiera lekarz, zależnie od konkretnych powodów przeprowadzenia badania. Kontrast przydaje się np. do lokalizowania guzów i nacieków oraz obrazowania naczyń krwionośnych śródpiersia; algorytm pozwala wykryć nie tylko zatorowość, ale też wczesne zmiany nowotworowe; HRCT z kolei wykonuje się m. in. przy rozstrzeniach oskrzeli, sarkoidozie czy śródmiąższowym zwłóknieniu płuc. Ogólnie natomiast rzecz biorąc, tomografia klatki piersiowej jest nieoceniona w diagnozowaniu i leczeniu przypadłości takich jak:
Dzięki TK klatki piersiowej można potwierdzić bądź wykluczyć podejrzewane schorzenie, ocenić jego rozległość lub stopień zaawansowania oraz zaobserwować ewentualny rozwój, jak również zaplanować skuteczną terapię i sprawdzić, czy przynosi ona efekty. Badania nie wolno jednak powtarzać zbyt często, jako że wykorzystuje się w nim znacznie wyższe dawki promieniowania niż w klasycznym RTG. Z tego samego względu nie powinno się go wykonywać u kobiet w ciąży, małych dzieci i osób w podeszłym wieku. Na tomografię zawsze zaś kieruje lekarz.
Przeczytaj: Rak płuc – objawy i badania, jakie warto wykonać
Skierowanie jest niezbędne nie tylko w sytuacji, gdy badanie ma zostać opłacone ze środków NFZ, ale też w prywatnych placówkach. Listę ośrodków, w których wykonuje się TK klatki piersiowej (z podziałem na miejscowości), znajdziesz pod adresem: Tomografia klatki piersiowej. Na stronie można też od razu zarezerwować termin tomografii, a także porównać ceny w poszczególnych lokalizacjach. Zaczynają się one w granicach 160 zł, sięgają zaś nawet 600 zł (użycie kontrastu dodatkowo podnosi koszt procedury, średnio o 100 zł).
Oprócz skierowania na tomografię przynieść należy:
Przed TK klatki piersiowej z kontrastem chociażby należy zmierzyć poziom kreatyniny we krwi. Pozwala to ocenić, czy nerki osoby badanej funkcjonują wystarczająco sprawnie, by podana substancja została szybko usunięta z organizmu wraz z moczem. Aplikacja środka cieniującego wymaga też innych preparacji. Trzeba wcześniej mianowicie:
Od osób, które czeka tomografia bez tego ostatniego (np. HRCT), wymaga się natomiast tylko włożenia wygodnego stroju pozbawionego metalowych elementów (jak guziki, suwaki, sprzączki, fiszbiny biustonosza etc.). W przeciwnym razie pacjent będzie się musiał rozebrać, mogą one bowiem przysłonić obrazowane struktury.
Szczegółowych informacji na temat tego, jak przygotować się do TK klatki piersiowej, udzieli lekarz kierujący. Zarówno jego, jak i radiologa nadzorującego badanie należy koniecznie poinformować o:
Pytania o te sprawy mogą się pojawić także w specjalnej ankiecie, którą wręcza się pacjentowi tuż przed badaniem.
Pracownia tomograficzna składa się z dwóch pomieszczeń: w jednym znajduje się aparatura, w drugim zaś przebywa obsługujący ją radiolog (który dzięki temu nie jest ciągle narażony na promieniowanie). Ma on stały kontakt z osobą badaną: wzrokowy, przez szybę pomiędzy pomieszczeniami, a najczęściej też słowny, za pośrednictwem interkomu, czyli systemu głośników i mikrofonów. Niektóre tomografy dodatkowo wyposażone są w diody, które zapalają się w momencie naświetlania, sygnalizując pacjentowi konieczność chwilowego wstrzymania oddechu.
Każde poruszenie może bowiem zamazać uzyskiwany obraz. Jeśli utrzymanie ciała w bezruchu jest utrudnione - np. z powodu nadpobudliwości - można zastosować środki uspokajające. Podaje się je też czasem osobom cierpiącym na klaustrofobię, czyli lęk przed zamkniętymi pomieszczeniami. Ale w przypadku tomografii klatki piersiowej zazwyczaj nie jest to konieczne, bo wewnątrz tomografu znajduje się tylko korpus pacjenta, a nie jego głowa, co zapewnia więcej komfortu.
Sam pacjent leży na specjalnym stole, który automatycznie wsuwa się w otwór urządzenia o cylindrycznym kształcie. W obudowie tomografu znajdują się lampy rentgenowskie i usytuowane naprzeciw nich detektory, na które padają wiązki promieniowania, wybiórczo pochłanianego przez badane tkanki (więcej na temat tego mechanizmu pisaliśmy w tekście „Tomografia komputerowa - na czym polega badanie”). Jedne i drugie krążą wokół przesuwającego się powoli stołu, wykonując serię prześwietleń. Detektory przekazują obraz bezpośrednio do komputera, gdzie podlega on dalszej obróbce i analizie.
Cała procedura jest bezbolesna i trwa od kilku minut do maksymalnie pół godziny, przy czym faktyczny czas ekspozycji na promieniowanie wynosi zaledwie kilkanaście sekund. Tomogramy - czyli wygenerowane przez tomograf obrazy - są gotowe praktycznie od ręki, wymagają jednak jeszcze opisania przez specjalistę. Dlatego też wyniki tomografii klatki piersiowej przeprowadzonej w trybie ambulatoryjnym można odebrać zwykle dopiero po 2-3 dniach. Od razu po badaniu za to pacjent może wrócić do codziennych zajęć, tj. normalnie jeść czy prowadzić samochód.
Badanie w Twojej okolicy już jutro? To możliwe!
Porównaj ceny i opinie. Znajdź najlepszą dla siebie ofertę i zarezerwuj termin.
Pokaż: Tomografia klatki piersiowej
Uzyskaj diagnozę i rozpocznij leczenie jak najszybciej!
Nieco inaczej sprawa ma się w sytuacji użycia środków kontrastowych czy uspokajających. Te ostatnie mogą tymczasowo zaburzać refleks i koordynację, lepiej więc nie wsiadać za kierownicę. Aplikacja kontrastu - zwykle dożylna, przez założony na początku badania wenflon - wymaga z kolei pozostania na terenie placówki medycznej jeszcze przez kilkadziesiąt minut, tak aby jej personel mógł sprawnie interweniować w rzadkich, ale groźnych przypadkach wystąpienia ostrej reakcji alergicznej. Potem zaś należy przyjąć spore ilości płynów, aby jak najszybciej „wypłukać” środek cieniujący z organizmu. Kobiety karmiące natomiast powinny na 1-2 dni odstawić dziecko od piersi, ściągając i wylewając pokarm w tym czasie.
Przeczytaj również: Ból w klatce piersiowej – przyczyny, objawy, badania obrazowe
Ten artykuł został opublikowany na stronie ZnanyLekarz za wyraźną zgodą autorki lub autora. Cała zawartość strony internetowej podlega odpowiedniej ochronie na mocy przepisów o własności intelektualnej i przemysłowej.
Strona internetowa ZnanyLekarz nie zawiera porad medycznych. Zawartość tej strony (teksty, grafiki, zdjęcia i inne materiały) powstała wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje porady medycznej, diagnozy ani leczenia. Jeśli masz wątpliwości dotyczące problemu natury medycznej, skonsultuj się ze specjalistą.