mgr Justyna Górnik

Psycholożka, absolwentka Uniwersytetu SWPS w Warszawie, ukończyła studia podyplomowe z zakresu seksuologii na UAM w Poznaniu. Aktualnie w trakcie certyfikowanego szkolenia psychoterapeutycznego w nurcie terapii poznawczo – behawioralnej.
Od lat związana z Oddziałem Klinicznym Psychiatrii Wieku Rozwojowego w Dziecięcym Szpitalu Klinicznym WUM. Brała udział w badaniach poziomu lęku u pacjentów w związku z pandemią Covid-19. Jej autorskie badania dotyczą m.in. mechanizmów związanych z dokonywaniem samookaleczeń, bez intencji samobójczych (NSSI) wśród dzieci i młodzieży. Rozpoczęła prace nad doktoratem na WUM.

Współpracowała z Fundacją Savant gdzie prowadziła Treningi Umiejętności Społecznych dla dzieci i młodzieży z różnymi wyzwaniami neurorozwojowymi oraz trudnościami emocjonalnymi. Ukończyła roczny staż w Instytucie Psychologii Zdrowia. Swoje kompetencje zdobywała również jako konsultant telefonu kryzysowego 116123.

Jej doświadczenie zawodowe to także praca w:
Środowiskowym Domu Samopomocy „ Pod Skrzydłami”, dla osób chorujących psychicznie.
Instytucie Psychiatrii i Neurologii na Oddziale Chorób Afektywnych.
Ośrodku Wsparcia Rodzinnej Opieki Zastępczej PORT.

Była Wychowawczynią na obozach dla dzieci i młodzieży z zaburzeniami neurorozwojowymi.
Współpracuje jako wolontariuszka z Fundacja eFkropka oraz z Kongresem Zdrowia Psychicznego. Ukończyła szkolenia z zakresu: Terapii skoncentrowanej na rozwiązaniach, treningu umiejętności społecznych, procedury niebieskiej karty, karnych aspektów przemocy w rodzine, specyfiki pracy z osoba doznająca przemocy.

W poradni pracuje z dziećmi i młodzieżą, w szczególności z zaburzeniami ze spektrum autyzmu, ADHD, zaburzeniami lękowymi, depresją, zaburzeniami identyfikacji płciowej, oraz innymi trudnościami z jakimi dzieci i młodzież mogą się zmagać w trakcie dorastania. W szczególności zajmuje się:
Diagnozą psychologiczną.
Wsparciem psychologicznym.
Interwencją kryzysową.
Terapią indywidualną.
Prowadzeniem zajęc TUS
Swoją pracę poddaje regularnej superwizji.

W swojej pracy kieruje się zasadami opartymi na dowodach naukowych.
Traktuje dzieci i młodzież jako pełnoprawnych obywateli świata, mających swoje prawa i obowiązki. Wspiera ich i pomaga znaleźć wyjście z trudnych dla nich sytuacji. Wzmacnia ich mocne strony oraz zasoby, wspierania w budowaniu wysp kompetencji. Wyznaje zasadę zaangażowania rodziny w proces terapeutyczny.