mgr Karolina Hersztowska

Wahania nastroju, stany depresyjne(?), tendencje do samookaleczania. Była konsultacja z psychologiem na nfz, pierwsza sesja na kwiecień 2025. Czy do tego czasu można udać się do psychiatry w związku z wahaniami nastroju?

Witam.
Problem prawdopodobnie natury psychicznej. Od jakichś dwóch tygodni pojawiają się u mnie krotkie (pół minuty do 2 minut) napady lęku(?). Nie wiem dokładnie co to jest, ani jaki jest bodziec wyzwalający - może to się zdarzyć w trakcie jedzenia, wykonywania codziennych czynności, gotowania, szydełkowania, sprzątania, wykonywania obowiązków na dworze - czas i miejsce jest zupełnie przypadkowe. Nagle czuję jakby taki impuls, po którym już wiem co nastąpi. Po kilku sekundach zaczyna mi się robić gorąco, słabo, narasta poczucie odrealnienia i zagubienia w otoczeniu. Nie jest to natomiast czysty strach, jednak nie wiem jak inaczej nazwać to zjawisko. Przyspiesza mi tętno. Nie mdleję, nie przewracam się, ale muszę zatrzymać się w tym co robię, żeby dojść do siebie. Takie ataki są o różnym nasileniu, czasami są słabe i jestem w stanie po paru sekundach kontynuować to co robiłam, a czasem silniejsze i dłuższe, po których muszę dochodzić do siebie z kilka kilkanaście minut. Po tych atakach czuję niechęć do przebywania w robienia rzeczy i przebywania w miejscach do których doszło do tych incydentów, taki lęk przed wywołaniem kolejnego. Napady te nie powtarzają się przy konkretnych czynnościach, jednak ich częstotliwość od dwóch dni wzrosła i z jednego do kilku dziennie zdarzają się już kilkanaście, kilkadziesiąt razy, co zdecydowanie utrudnia mi funkcjonowanie. Dzieje się tak, gdyż poza samym atakiem czuję w międzyczasie lęk przed jego ponownym wystąpieniem.

Na pewno nie jest to związane z przepracowaniem, obecnie zajmuję się dzieckiem w domu. Jestem sfrustrowana sytuacją, gdyż przez słabe zdrowie dziecka nie mogę podjąć pracy, choć próbowałam, musiałam się zwolnić. Nie poprawia to również sytuacji finansowej naszej rodziny, chociaż nie wiązałabym tego z atakami w tak ścisły sposób, gdyż dziecko jest już większe i za rok będzie mogło pójść do przedszkola, co pozwoli mi podjąć pracę w zawodzie. Niemniej, pozostaję ciągle w tym samym, domowym otoczeniu.
Jestem osobą palącą i ostatnio również zdecydowałam się ograniczyć palenie i zmienić standardowe papierosy na linki, aby wyjść z nałogu powolnymi krokami. Nie uważam się jednak za osobę silnie uzależnioną, gdyż w trakcie ciąży nie paliłam wcale, potrafię też nie palić po kilka dni z rzędu, jeśli sytuacja tego wymaga i nie czuję z tego powodu żadnych niedogodności fizycznych czy psychicznych.

Z czego może więc to wynikać? I jak sobie radzić z tymi atakami? Zaczynają się one pojawiać również w nocy, uniemozliwając mi zaśnięcie. Będę wdzięczna za wszelkie porady.