Natalia Zasada-Styrna

Jak pracować nad poczuciem własnej wartości i nieuzalezniać szczęścia od faceta? Spotykam się od niedawna z kimś i gdy z nim nie rozmawiam, nie spedzam czasu nie potrafię być szczęśliwa. Nie chce tak życ, chce miec wlasne życie i gdyby wydarzylo sie cos takiego jak rozstanie zeby byla wstanie przejsc je normalnie. Porównuje sie do kazdej dziewczyny i czesto uważam ze kazda jest lepsza. Chce sie czuć pewna siebie, i pewna swojej wartosci, i nie obawiac sie ze z dnia na dzien facet mnie oszuka, zdradzi itp.

Pochodzę z rodziny, w której matka prawdopodobnie cierpi na narcystyczne zaburzenie osobowości. Ja jestem rodzinnym kozłem ofiarnym. Ojciec nie żyje od dwóch lat. W wieku 15 lat przeżyłam próbę uprowadzenia, która nie została nigdzie zgłoszona a która została przez moich rodziców zbagatelizowana. Teraz wiem, że miałam po niej 9 z 13 objawów będących kryteriami PTSD. W liceum byłam obiektem dręczenia ze strony rówieśników, rodzice odmawiali przeniesienia mnie do innej szkoły a matka twierdziła, że takie zachowanie innych względem mnie jest moją winą. Dwa razy miałam depresję - w liceum i na studiach (których z tego powodu nie skończyłam) - łącznie z myślami samobójczymi, ale bez próby samobójczej. Mam bardzo niską samoocenę, brak wiary w możliwość zmiany sytuacji. Mój aktualny partner twierdzi, że mam ADHD, ja podejrzewam CPTSD (nie miałam objawów ADHD przed 15-16 rż). Mam za sobą związek z mężczyną z podobnymi zaburzeniami, co moja matka, który po zakończeniu związku przez mnie, stał się cyberstalkerem.
Po śmierci mojego ojca okazało się, że matka okłamywała mnie w wielu kwestiach, odmawiała opieki medycznej twierdząc, że ich nie stać (mimo iż obydwoje zarabiali dużo), umniejszała moje osiągnięcia a nawet kłamała, że przyczyniała się do nich zakulisowo. Bez mojej wiedzy i zgody ojciec naruszył moje oszczędności przechowywane w domu i wydał na jej bioenergoterapeutów.
Teraz moja sytuacja wygląda tak, że nie mam pracy (a zajęcia, które wykonywałam w przeszłości, były poniżej moich możliwości), od kilku miesięcy jestem na utrzymaniu partnera, który zaczyna mieć dość mojej bierności, chce, abym walczyła o to, co mi się należy z domu rodzinnego i jednocześnie wydzwaniają do mnie znajomi oraz sąsiedzi mojej matki, powtarzając kłamstwa, które opowiada na mój temat i żądając ode mnie porzucenia partnera, wprowadzenia się do niej i opiekowania nią. Matka szantażuje mnie wydziedziczeniem, jeśli nie spełnię jej oczekiwań (szantażuje mnie tym od ~13-14 rż, od dzieciństwa słyszałam od niej, że muszę spełniać jej oczekiwania, "żebyśmy byli rodziną").
Dwa lata temu krótko chodziłam do psychologa, który zachęcał do pojednania z matką; zrezygnowałam, ponieważ nie widzę sensu godzenia się a nawet kontaktu z osobą, która nie dość że nie dawała mi wsparcia to latami stosowała przemoc emocjonalną i werbalną, świadomie mnie sabotowała, okłamywała i wespół z ojcem okradła.

Szukam psychologa, który ma przede wszystkim doświadczenie w terapii dorosłych dzieci narcyzów, ponieważ mam wrażenie, że to jest źródłem moich problemów a reszta to konsekwencje i konsekwencje konsekwencji.