mgr Paulina Grudzień

Dzień dobry, moim problemem są między innymi ataki duszności, które pojawiły się pierwszy raz w 2009 roku, z powodu nagłej przeprowadzki do innego miasta. Od tamtej pory mam takie epizody napadów lęków, ale najbardziej dolegają mi ataki duszności, braku tchu, drętwienie rąk bądź twarzy (ale to rzadziej), potliwość, trzęsienie się, gazy. Robiłam badania krwi, tarczycy, EKG, Holter, USG serca i węzłów chłonnych, prześwietlenie płuc, byłam też u laryngologa i teoretycznie jestem zdrowa. Lekarze mówią, że to nerwica, ale też nie potwierdzili tego na 100%. Po pewnym czasie te ataki minęły i od 2009 miałam spokój, aż do listopada 2012, wtedy dostałam ataku paniki i zrobiłam wyżej wymienione badania. Ataki pojawiały się częściej, do takiego stopnia, że w gimnazjum prawie codziennie ktoś musiał mnie odbierać ze szkoły. W klasie kolegowałam się tylko z jedną dziewczyną, a ataki miałam jak jej nie było. Wtedy pierwszy raz miałam uczucie jakbym nie była w swoim ciele. Chodziłam po lekarzach i wszyscy mówili, ze jestem zdrowa, albo, że mam zrobić gastroskopie, bo możliwe, że to refluks żołądka. Po paru miesiącach znowu ataki ustąpiły, więc przestałam o tym rozmyślać i żyłam dalej. Niestety przez COVID straciłam pracę, mieszkam z rodzicami, którzy wypominali mi, że mam znaleźć prace, stresowałam się tym, bo chciałam iść do pracy, ale takowej nigdzie nie mogłam znaleźć. Ataki mam teraz do dzisiaj. Czasami mniejsze, a czasami większe. Mój najdłuższy atak trwał ponad 2 godziny, myślałam, ze umieram, nie mogłam oddychać, ciśnienie mi strasznie podskoczyło, całą się trzęsłam, nie mogłam się uspokoić. Teraz mam pracę, ale nie wiem czemu te ataki się pojawiają. Zapomniałam dodać, że przez te ataki boję się jeździć autobusami, a muszę jakoś dojeżdżać do pracy, ale jak na razie nie dostałam ataku podczas jazdy, ale zawsze jak idę na autobus to o tym myślę. Nie wiem co robić, czy robić badania od początku, czy od razu zwrócić się z pomocą do psychologa, nikt nie wie, że mam nawrót ataków prawie codziennie, bo raz byłam u dziadków i widzieli, że mam atak, ale myślą, ze już wszystko okej. Mam 23 lata, rzuciłam palenie, bo boję się, że może to napędzać moje ataki. (palę sporadycznie, ale tylko jak się napiję, ale mało)
Mimo, ze robiłam tyle badań boję się, że to jakiś rak, chociaż wiem, że jestem zdrowa fizycznie. Robiłam prześwietlenie płuc i laryngolog powiedział, że nic u mnie nie widzi, ale podczas napadów nie myślę racjonalnie. Potrzebuje pomocy, co mam zrobić czy robić badania, czy te co zrobiłam już wystarczą i iść na terapię. Z góry dziękuję za wszystkie rady. :)