Arytmia - informacje, specjaliści, pytania i odpowiedzi

  Zaburzenie rytmu serca, nazywane także dysrytmią, niemiarowością serca, polegające na nieregularności skurczów mięśnia sercowego. Skurcze są wolniejsze lub szybsze od normy (60 -100 uderzeń na minutę). W przypadku arytmii nieprawidłowo pracuje węzeł zatokowy, co może powodować uaktywnienie działania drugorzędowych ośrodków pobudzania, a w konsekwencji nierówny rytm serca. Nieprawidłowo funkcjonują także drogi przewodzenia impulsu z ośrodka pobudzenia.

  

  Tachykardia – stan, w którym serce wykonuję ponad 100 uderzeń na minutę, długotrwałe utrzymywanie się tego stanu może prowadzić do uszkodzeń. Niektórzy odczuwają ją jako kołatanie serce. Tachykardię mogą wywołać:

• tachykardia zatokowa występuje na skutek pobudzenia węzła zatokowego podczas wysiłku fizycznego
• tachykardie wywoływane przez nadmierną ilość impulsów elektrycznych, bywają niebezpieczne
• wchłonięte lub wstrzyknięte do układu krwionośnego substancje (kofeina, alkohol)
• sterydy, technicznie produkowane aminokwasy
• hmb i inne suplementy kulturystyczne
• nadmiar hormonów tarczycy w przypadku nadczynności
• stres

 Bradykardia – stan, w którym serce wykonuje mniej niż 50 udarzeń na minutę (w okresie czuwania), w sytuacji gdy dochodzi do zasłabnięć i utraty przytomności. W skrajnych sytuacjach konieczne jest wstrzyknięcie atropiny lub wszczepienie rozrusznika serca. Bradykardię mogą powodować:

• bradykardia zatokowa – zaburzenia powstawania bodźca w węźle zatokowym
• zmiany zwyrodnieniowe w układzie bodźcoprzewodzącym
• bloki przewodzenia – zaburzenia przewodnictwa impulsów
• choroba niedokrwienna serca
• niedoczynność tarczycy
• przedawkowanie beta-adrenolityków, glikozydów
• nadmierne stężenie potasu we krwi (hiperkaliemia)
• działanie leków

  Migotanie – stan, w którym poszczególne skurcze mięśni nie synchronizują się, w wyniku czego nie powstaje efektywny skurcz.  Wyróżniamy:

• migotanie przedsionków – odpowiadają za nie kardiomiocyty i powoduje ono brak całkowitego dopełnienia komór serca (efekt hemodynamiczny)
• migotanie komór – bez właściwego postępowania medycznego prowadzi do ustania akcji serca i zgonu w ciągu kilku minut

  Badanie stetoskopowe oraz badanie tętna obwodowego pomagaja ustalić, czy rytm serca jest regularny. Nie są one jednak dokładne, gdyż słabsze pobudzenia mogą określać jako „opuszczone skurcze”. Najskuteczniejszym badaniem jest elektrokardiogram (EKG), czasem stosowany także nieprzerwanie przez 24 godziny w postaci monitorowania holterowskiego.

  Oprócz środków farmaceutycznych, do terapii włącza się także  kardiowersję i defibrylację polegające na przepuszczaniu przez klatkę piersiową prądu elektrycznego. Przy kardiowersji stosowanej w przypadku częstoskurczu nadkomorowego lub napadowego częstoskurczu komorowego pacjent jest przytomny, podawane są mu więc leki o działaniu sedatywnym, ładunek elektryczny jest mniejszy niż przy defibrylacji. Stosuje się również kardiostymulację (rozrusznik) czasową, gdy bradykardia wynika z przedawkowania leków lub pozawałowo, albo stałą w przypadku bradykardii, której przyczyn nie można wyeliminować.