Moje doświadczenie

Absolwentka psychologii na Uniwersytecie Wrocławskim.

Dyplom psychologa uzyskałam w 2003 r. następnie ukończyłam Kurs Podstawowy Psychoterapii Systemowej w Wielkopolskim Towarzystwie Terapii Systemowej.

Obecnie kształcę się w Krakowskim Centrum Psychodynamicznym, rekomendowanym przez Polskie Towarzystwo Psychoterapii Psychodynamicznej oraz Polskie Towarzystwo Psychiatryczne.

Doświadczenie zawodowe zdobywałam, pracując w różnych instytucjach m.in. Zakładzie Lecznictwa Odwykowego dla Osób Uzależnionych w Czarnym Borze; Szpitalach Psychiatrycznych w Stroniu Śląskim i Wałbrzychu gdzie zajmowałam się pomocą osobom z kręgu różnych zaburzeń w tym psychotycznym; Poradniach Zdrowia Psychicznego w Dzierżoniowie oraz Kobierzycach. Współpracowała z Powiatowymi Centrami Pomocy Rodzinie oraz szkołami, prowadząc szkolenia, treningi oraz zajęcia dla dzieci i młodzieży.
Pracuję z osobami dorosłymi i starszą młodzieżą .Prowadzę konsultacje psychologiczno- diagnostyczne, psychoterapię indywidualną, grupową, oraz par. Specjalizuję się w leczeniu: depresji, zaburzenia nastroju, zaburzeń lękowych, zaburzeń osobowości, dolegliwości psychosomatycznych. Pomagam osobom z trudnościami w relacjach interpersonalnych (np. w małżeństwie, rodzinie, pracy) oraz tym, którzy doświadczają sytuacji kryzysowych w swoim życiu. Mam doświadczenie w pracy z osobami psychotycznymi (schizofrenia, afektywna choroba dwubiegunowa) oraz ich rodzinami i bliskimi, którzy sami często potrzebują pomocy i wsparcia.

Pracuję w nurcie psychodynamicznym. Psychoterapia psychodynamiczna opiera się na paradygmacie psychoanalitycznym, który zakłada rozumienie życia psychicznego w oparciu o refleksję nad nieświadomością. Bardzo ważna jest relacja terapeutyczna, jaka rozwija się między terapeutą a pacjentem, w której to pacjent uczy się rozumienia swojego świata wewnętrznego i zewnętrznego. Ma możliwość przeżycia doświadczenia interpersonalnego w relacji z terapeutą, przerobienia swoich trudności i nabycia nowych umiejętności.

Swoją pracę poddaję regularnej superwizji.
więcej

Adres

Psycholog Sylwia Kardacz
Kłodnicka 2/7 (gabinet nr 2), Fabryczna, Wrocław

W tym gabinecie nie można umawiać wizyt przez internet

Pacjenci prywatni (bez ubezpieczenia)


Przyjmuję: dorosłych
Brak informacji o usługach i ich cenach

Czy brakuje Ci jakichś informacji w profilu tego specjalisty?

Pokaż innych psychologów w pobliżu

Cennik

Brak informacji o usługach i cenach

Ten lekarz nie dodał jeszcze informacji o usługach i cenach.

23 opinie pacjentów

Ogólna ocena

Trzymamy rękę na pulsie Sprawdzamy wszystkie opinie. Specjaliści nie mogą płacić za modyfikowanie lub usuwanie opinii. Dowiedz się więcej
M
Numer telefonu zweryfikowany
Lokalizacja: Psycholog Sylwia Kardacz Inny

Serdecznie polecam Panią Sylwię. Jej spokój i zaangażowanie pozwala pacjentowi otworzyć się i mówić o swoich problemach bez skrępowania. Regularne sesje z Panią Sylwią i przepracowywanie swoich problemów, zmagań i emocji owocuje otwartą głową i spojrzeniem na wszystko zupełnie inaczej niż dotychczas. Inwestycja w siebie w postaci terapii to najlepsze co możemy dla siebie zrobić.

P
Numer telefonu zweryfikowany
Lokalizacja: Psycholog Sylwia Kardacz Inny

Do pani Sylwii trafiłam w bardzo trudnym momencie mojego życia. Terapia pomogła mi powoli wyjść z kryzysu, po paru tygodniach dostrzegłam, zmiany w codziennym funkcjonowaniu. Polecam panią Sylwię, to świetna specjalistka a jednocześnie ciepła i empatyczna osoba.

A
Numer telefonu zweryfikowany
Lokalizacja: Psycholog Sylwia Kardacz Inny

Kilkuletnia terapia u Pani Sylwii bardzo pomogła mi w najgorszym momencie życiowym. Dzięki niej mogłam pozbierać się z trudnej sytuacji związanej z ciężką chorobą. Pani Sylwia zawsze była pomocna, punktualna, udzielała szczegółowych wyjaśnień i można było z nią komfortowo porozmawiać o swoich problemach. Nie brakowało też trudnych momentów, jak to w terapii, ale oceniam całość bardzo pozytywnie i polecam Panią Sylwie jako profesjonalną terapeutkę.

A
Numer telefonu zweryfikowany
Lokalizacja: Psycholog Sylwia Kardacz Inny

Pani Sylwia to bardzo miła i empatyczna osoba swoim ciepłem i zrozumieniem pomogła mi się otworzyć i zrozumieć moje problemy ,bardzo szanuję jej zaangażowanie i cierpliwość. Polecam z całego serca.

M
Lokalizacja: Psycholog Sylwia Kardacz Inny

Profesjonalizm w każdym aspekcie, dużo empatii, zrozumienia a przede wszystkim nie tylko wysłuchanie ale tez usłyszenie mojego problemu i konstruktywna rozmowa. Żałuje, że dopiero teraz, gdybym wcześniej trafiła do Pani Sylwii moje życie z pewnością potoczyłoby się inaczej a już napewno byłoby szczęśliwsze i pełniejsze. Z serca polecam Panią Sylwię.

A
Numer telefonu zweryfikowany
Lokalizacja: Empatio Poradnia Psychologiczno Psychiatryczna psychoterapia

Po pierwszej wizycie u Pani Sylwi wiedzialem, ze trafilem na osobe ktora swoja empatia, zaangazowaniem i profesjonalizmem bedzie potrafila rozwiazac ciagnacy sie problem. Pani Sylwia, swoja otwartoscia i personalnym podejsciem do sprawy, tak roznym od powszechnego w tej profesji zawodowego szufladkowania sprawila ze moglem calkowicie sie otworzyc, co pomoglo szybko zdefiniowac moje "zwichniecie" oraz skupic sie na prowadzeniu sukcesywnej terapi. Jestem dzisiaj innym czlowiekiem i moj swiat blyszczy i lsni :) dziekuje jeszcze raz za poswiecony czas i okazane serce.

M
Numer telefonu zweryfikowany
Lokalizacja: Empatio Poradnia Psychologiczno Psychiatryczna psychoterapia

Pani Sylwia to bardzo pomocna, życzliwa terapeutka. Podczas rozmów z nią bywają momenty trudne, ale równocześnie potrzebne. Otworzyła mi oczy na wiele istotnych spraw, obecnie czuję się dużo lepiej we własnej skórze. Polecam z całego serca

M
Numer telefonu zweryfikowany
Lokalizacja: W innym miejscu Inny

Bardzo pomocna, empatyczna. Pozwoliła mi wyjść ze swoich problemów i poukładać życiowe kwestie. Serdecznie polecam

M
Lokalizacja: Empatio Poradnia Psychologiczno Psychiatryczna psychoterapia indywidualna

Pani Sylwia jest osobą bardzo empatyczną i wnikliwą. Spotykałem się z Nią regularnie i doświadczyłem życzliwego oraz profesjonalnego podejście.

B
Numer telefonu zweryfikowany
Lokalizacja: W innym miejscu Inny

Bardzo cenię sobie wizyty u Pani Sylwii. Jest niezwykle ciepłą i wrażliwą osobą a przy tym niezwykle prefesjonalną. Zawsze wysłuchuje mnie uważnie i pomaga znaleźć pozytywne aspekty. Bardzo się cieszę, że spotkałam ją na swojej drodze. Dużo mnie kosztowało by w ogóle skorzystać z takiej porady bo jestem bardzo nieśmiałą i zakompleksioną osobą. Przy Pani Sylwii nie czuję się skrępowana, nabieram wiary w siebie i osiągam małe sukcesy każdego dnia.

Wystąpił błąd, spróbuj jeszcze raz

Odpowiedzi na pytania

1 odpowiedzi udzielonych przez lekarza na pytania pacjentów na ZnanyLekarz.pl

Stany depresyjne i lęki przed utratą przyjaciela. Jestem piętnastoletnią dziewczyną, chodzę do trzeciej klasy gimnazjum. Od ponad pięciu lat przyjaźnię się z pewnym kolegą z klasy. Wiemy o sobie bardzo dużo, spędzamy razem sporo czasu, uznajemy się nawzajem za najlepszych przyjaciół. Niestety naszą relację psuje mój wręcz obsesyjny strach przed tym, że on mnie zostawi, odrzuci i nie będzie się już mną przejmował. Ten irracjonalny lęk pojawił się trochę ponad pół roku temu. Mój przyjaciel wie o tym i wielokrotnie zapewniał mnie, że nie muszę się niczym przejmować i nasza przyjaźń będzie trwać bez problemu dalej. Jestem chorobliwie zazdrosna o inne osoby, z którymi on rozmawia i spędza czas. On jest ekstrawertykiem, lubi być w centrum uwagi, ma wielu znajomych, ja jestem raczej osobą wycofaną i spokojną. Jeśli chodzi o relacje międzyludzkie w przeciwieństwie do niego "idę" bardziej w jakość niż w ilość. Mam kilku zaufanych znajomych, ale właśnie tego kolegę lubię szczególnie. Czytałam gdzieś, że istnieje coś takiego jak uzależnienie od drugiej osoby. Czytałam też, że w takim wypadku zaleca się też na zawsze zerwać kontakt. Nie wiem, czy to prawda, ale zaczęłam się bać jeszcze bardziej. Nie chcę go tracić jako przyjaciela, wiem, że jemu również bardzo na mnie zależy. Mój lęk niszczy naszą relację, bardzo chcielibyśmy ją naprawić. Poza tym widzę u siebie inne zaburzenia psychiczne; często wpadam w stany przygnębienia przeplatane z euforią, nie widzę sensu i celu w życiu, czuję, że nie pasuję do otaczającego mnie świata, mam wrażenie, że dzisiejsze czasy są cyniczne, a relacje międzyludzkie płytkie i powierzchowne. Jestem osobą bardzo wrażliwą, odczuwam wszystkie emocje bardzo intensywnie. Jestem idealistką. Kilkakrotnie miałam myśli samobójcze.
Myślę, że potrzebuję pomocy psychologa, ale boję się powiedzieć o tym rodzicom, którzy nie mają pojęcia o moich problemach. Jedynym powiernikiem jest wyżej wymieniony przyjaciel, ale on, jako mój rówieśnik, niewiele może mi pomóc. Mimo starań, nie rozumie moich problemów (zresztą trudno mu się dziwić), próbuje mnie pocieszać, ale moje "depresyjne" okresy bardzo męczą nas oboje.
Proszę o pomoc! Co się ze mną dzieje? Jak zasugerować rodzicom, że potrzebuję pomocy? Z kim się skontaktować?

Rozumiem,że to co przeżywasz jest dla Ciebie bardzo trudne i mocno Cię niepokoi. Masz piętnaście lat i jest to czas, który wielu z nas utożsamia z najpiękniejszym czasem w życiu ale jest to też czas dorastania a co za tym idzie wielu, zmian. A to nie zawsze jest łatwe. Jest to czas tworzenia się Twojej odrębnej tożsamości, konfrontowania różnych wyobrażeń, które miałaś na temat świata i ludzi, dużej burzy hormonalnej. To wszystko może czasem powodować uczucie smutku, przygnębienia, rozczarowania a nawet przyczyniać się do tego w jaki sposób myślisz o sobie, jak siebie postrzegasz.
Lęk jest uczuciem, które towarzyszy każdemu z nas i choć nie jest uczuciem przyjemnym, jest nam równie potrzebny jak pozostałe emocje, których doświadczamy. Chroni nas przed różnymi niebezpieczeństwami. Problem jest wtedy, gdy jest go za dużo i zamiast informować nas o zagrożeniu, zaczyna przejmować nad nami kontrolę.
Rozumiem,że chłopiec o którym piszesz jest dla Ciebie bardzo ważny i obawiasz się, że w jakiś sposób Wasza relacja mogłaby się zmienić, popsuć. Że mogłabyś go stracić. Cenne jest to, że możecie otwarcie rozmawiać o swoich obawach, tym co przeżywacie. Nie widzę powodu, żebyś zrywała z nim kontakt, skoro się przyjaźnicie i jesteście dla siebie ważni. W internecie jest dużo różnych informacji ale nie zawsze są one rzetelne, pamiętaj też proszę,że nigdy nie ma jednej uniwersalnej odpowiedzi, bo jesteśmy różni ; tak jak różne są sytuacje w których się znajdujemy.
Zachęcam Cię do rozmowy z rodzicami. Piszesz,że zdarzają Ci się myśli samobójcze a to już poważny sygnał, że potrzebujesz pomocy i wsparcia. Czas dorastania często jest też czasem konfliktów z rodzicami, często wtedy mamy poczucie, że rodzice nas nie rozumieją, bagatelizują nasze problemy. Jeśli masz kłopot, żeby zwrócić się z tym do rodziców, być może jest w Twoim otoczeniu jakaś dorosła osoba, którą obdarzasz zaufaniem np. nauczyciel w szkole, wychowawca a która mogłaby Cię pokierować np. do szkolnego psychologa. Mogłabyś wtedy porozmawiać o swoich trudnościach, tym co przeżywasz i czego się obawiasz. Wspólnie z psychologiem, możecie wtedy odnaleźć przyczyny Twojego złego samopoczucia, wypracować metody radzenia sobie w trudnych chwilach, co pomoże Ci poprawić Twoje samopoczucie, poczuć się pewniej i bezpieczniej. Gorąco Cię do tego zachęcam!
Sylwia Kardacz

mgr Sylwia Kardacz

Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.

Najczęściej zadawane pytania