mgr Grzegorz Nogas

Psychoterapeuta, psycholog, specjalista zdrowia publicznego, informatyk oraz pedagog dzieci z zaburzeniami ADHD, autyzmu zachowań dyssocjalnych. Prowadzi konsultacje, psychoterapię indywidualną osób dorosłych i par oraz terapię rodzinną. Szczególnie interesuje się zaburzeniami psychosomatycznymi i opracowuje test do oceny wpływu czynnika psychicznego na objawy somatyczne. Szczególnie ważne w diagnozie różnicowej chorób rzadkich.
Doświadczenie kliniczne zdobył pracując w Klinice Psychiatri Dzieci i Młodzieży Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie pod kierownictwem prof. M.Orwid twórczyni pierwszej kliniki i psychiatrii dzieci i młodzieży w Polsce.
Współtwórca pierwszego zespołu leczenia anoreksji i bulimi psychicznej w Polsce - Ambulatorium Terapii Rodzin Kliniki Psychiatrii Dzieci i Młodzieży CM UJ w Krakowie. Efektem pracy w tym zespole jest wspólna praca monograficzna, podręcznik akademicki dla studentów medycyny i psychologii klinicznej “Anoreksja bulimia. Rozumienie i leczenie zaburzeń odżywiania się” pod redakcją prof B.Józefik.

Szkolenia:
Ukończył kurs do certyfikatu Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego. Opiekunem jego certyfikacji był dr P.Drozdowski ordynator Oddziału Nerwic Katedry Psychiatrii CM UJ w Krakowie. Superwizorami byłi: prof. M.Orwid prof.B.de Barbaro, prof.J.Bomba, prof.B.Winid, dr J.Pawlik, prof.B.Józefik.
Ukończył polskie i międzynarodowe kursy z zakresu terapii systemowej rodzinnej i podejścia psychodynamicznego. W obu modelach potrafi zdiagnozować pacjenta i leczyć w zależności od potrzeb. Najważniejsze dla niego jest jednak podejście eklektyczne, które stwierdza, że najlepszą metodą jest ta która znosi cierpienie pacjenta. Ważna jest dla niego wiedza i doświadczenie zdobyte w pracy z pacjentami.
Krakowska Fundacja Rozwoju Psychoterapii w Krakowie “Szkolenie z genogramu rodzin” Dwuletnie szkolenie organizowane przez Europejski Instytut Psychodramy
Szkolenie prowadzone przez Prof dr med. et phill. Helmana Stirlinga ”W kierunku zintegrowanego modelu psychoterapii”
Seminarium poświęcone diagnozie i terapii jedzenia prowadzone przez Bryana Laska
Szkolenie i superwizja prowadzona przez Satu Stierlin “Rodzina pochodzenia terapeuty”
Szkolenie i superwizja prowadzona przez dr Klausa Deisslera “Systemowa konsultacja rodzin w modelu pracy zespołu komentującego” organizowana przez Instytut fur Systemische Therapiestudien Marburg
Szkolenie G.G. Barens, A. Cooklin, E. Asen “Zmieniające się konstrukcje życia rodzinnego. Postmodernistyczne podejście do rodziny”
Szkolenie i superwizja prof. Thoma Andersena University of Tromso Institute Community Medicine Norway
Kurs Ośrodka terapii Gestalt prowadzony przez J. Pierzchałę
Grupa balinta prowadzona przez prof. M.Orwid
Grupa balinta prowadzona przez prof. B.de Barbaro


Staże:
Klinika Psychiatrii Dzieci i Młodzieży CM UJ W Krakowie pod kierunkiem prof M.Orwid
Oddział nerwic Katedra Psychiatrii CM UJ

Stypendia, programy naukowe i projekty akademickie:
Stypendysta naukowy z Projektu “ Data for Decision Making Poland” consorcium Harvard School of Public Health i Szkoła Zdrowia Publicznego CM UJ.Analiza procesu podejmowania decyzji przez liderów zmian w systemie opieki zdrowotnej.
Programme study of management in Health Care, consultancy, skills and human resource management Hogeschool van Amsterdam. Współorganizowany przez School Public Health In Rennes, Athens, Bielefeld.
Kierownik merytoryczny projektów we współpracy z University of Birmingham, Queen Mary Univeryrty of London.
Dyrektor Instytutu Zdrowia Publicznego i Ubezpieczeń Społecznych Wyższej Szkoły Biznesu - National-Louis University
Autor wielu publikacji polskich i międzynarodowych z zakresu psychiatrii i oceny skuteczności leczenia.

W swojej pracy terapeutycznej stosuję podejście integracyjne, łącząc elementy różnych nurtów psychologicznych. Wierzę, że nie ma jednego uniwersalnego przepisu na skuteczną terapię. Dlatego też, w zależności od potrzeb pacjenta, adaptuję swoje metody pracy, czerpiąc zarówno z wiedzy teoretycznej, jak i z praktycznego doświadczenia. Moim priorytetem jest poprawa funkcjonowania pacjenta i zmniejszenie jego cierpienia. Skupiam się na osiągnięciu konkretnych celów terapeutycznych, a nie na dogłębnej analizie teoretycznych podstaw stosowanych przeze mnie metod.